مرزبندی روشن با متعرضین به ساحت مقدس دانشگاه، بلوغ جنبش اصیل دانشجویی را نمود میبخشد
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۰۹۶۵
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پیامی ضمن تبریک سالروز حماسه ۱۶ آذر و روز دانشجو به جامعه علمی و دانشگاهی کشور، گفت: موفقیتهای مکرر دانشجویان ایران اسلامی علی الخصوص در عرصه پژوهش های سلامت محور که سهم مهمی در پیشرفتهای علم و فناوری کشور داشتهاند و همزمان با آن بصیرت، آگاهی و هوشیاری آنان به ویژه در جریان اغتشاشات اخیر و مرزبندی روشن با متعرضین به ساحت مقدس دانشگاه، بلوغ جنبش اصیل دانشجویی را در ایران اسلامی نمود میبخشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، متن پیام دکتر بهرام عین اللهی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به مناسبت روز دانشجو به این شرح است:
بسماللهالرحمن الرحیم
دانایی و خردورزی از سپیدهدم تاریخ این سرزمین پرشکوه تا لحظه اکنون در نگاه ایرانی مؤمن و حق طلب همواره مفاهیمی پرارزش و متعالی به شمار میرفته و دانشجو، مظهر عزم و اراده راسخ در تحصیل این دو مفهوم بلند و ارجمند بوده است.
دانشجو سرو سربلندی است در ابتدای بلوغ دانایی . فرزند برومند میهن اسلامی است و فردای این خاک را باید در تلاش و اندیشه او جستجو کرد.
شانزدهم آذر روز آگاهی، دانایی و بیداری است؛ روزی است که برای همیشه در تاریخ این سرزمین برای برداشتن بیرق مقاومت در برابر طاغوت مستکبر و نظام سلطه جهانی به دست جوانان دانشجوی مسلمان این سرزمین ستوده میشود.
بی شک نقش دانشجویان در همه جوامع فراتر از دیگر اقشار اجتماعی است و این تمایز به دلیل تقارن جوانی و فرهیختگی با روحیه عدالت طلبی و عزم حرکت به سوی تحقق آرمانها و ایده آل هاست.
در جمهوری اسلامی ایران که برخوردار از آرمانهای متعالی اسلامی و مردم سالاری دینی است، خصائص دانشجویان و محیط دانشجویی همسو با آرمانهای دینی مردم، از اثرگذاری بیشتری در قیاس با سایر جوامع برخوردار است.
توجه به منافع ملی و وحدت ملت هماهنگ با اهداف والای اسلامی، جهتگیری دانشجویان مسلمان را از دیگر جنبشهای دانشجویی در سایر کشورها متمایز میسازد؛ کما اینکه در طی سالهای گذشته شاهد حرکت های نویدبخش و درخشان دانشجویان در عرصههای علم و فناوری و فعالیت های جهادی در خدمت به مردم به ویژه در عرصه سلامت و در نقاط محروم کشور بودهایم.
موفقیتهای مکرر دانشجویان ایران اسلامی علی الخصوص در عرصه پژوهش های سلامت محور که سهم مهمی در پیشرفتهای علم و فناوری کشور داشتهاند و همزمان با آن بصیرت، آگاهی و هوشیاری آنان به ویژه در جریان اغتشاشات اخیر و در مرزبندی روشن با متعرضین به ساحت مقدس دانشگاه، بلوغ جنبش اصیل دانشجویی را در ایران اسلامی نمود می بخشد.
این روز غرورآفرین و پرشکوه را به همه دانشجویان فهیم، خردورز و آگاه ایران اسلامی صمیمانه تبریک گفته و ثبات قدم در راه آرمان های اصیل اسلام و انقلاب اسلامی و نیز توفیق خدمتگزاری مستمر به ملت و آیین را برای همه این فرزندان عزیز کشور خواستارم.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: وزير بهداشت درمان و آموزش پزشکي 16آذر روز دانشجو 16آذر روز دانشجو سازمان سنجش روز دانشجو ناسا ایران اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۰۹۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری فردگرایی و افول جنبش دانشجویی
به گزارش خبرنگار مهر، مهدی متولیان، فعال فرهنگی در یادداشتی به موضوع وارفته گی جنبش دانشجویی و فردگرایی نسل جدید که در تضاد با فعالیت اجتماعی در جنبش دانشجویی و تشکّلی مثل بسیج است، پرداخته است. او این پیشنهاد را مطرح کرده که شاید بهتر است از خیر تشکلهای سنتی بگذریم و به اشکال نوین تشکل - مثلاً تشکل مجازی – رو بیاوریم.
متن این یادداشت به شرح زیر است؛
امروز در جلسهای حضور داشتم که بحث از وارفتهگی جنبش دانشجویی بود و از سخنان اخیر رهبر انقلاب در ملاقات رمضان گذشته با دانشجویان یاد شد:
"...توقّع بنده از تشکّلها خیلی زیاد است. این مقداری که شما راجع به توقّع از دولت و نظام و شخص حقیر و مانند اینها اینجا بیان کردید، بدانید چند برابرش من از شما توقّع دارم... اوّلین توقّع اینکه شما باید در محیط دانشجویی اثر بگذارید؛ این اثر دیده نمیشود، کم دیده میشود. شما تشکّلید. تشکّلها باید در درجهی اوّل، نگاهشان به داخل دانشگاه باشد؛ شماها در درجهی اوّل، نگاهتان بیشتر به بیرون دانشگاه است. به بیرون دانشگاه [هم] نظر داشته باشید؛ همینطور که گفتم، دغدغهمند باشید، انتقاد کنید، اشکال داشته باشید، راه حل ارائه بدهید، اینها خوب است، امّا از این خوبتر، از این لازمتر این است که شما به داخل دانشگاه نگاه داشته باشید؛ روی دانشگاه کار بکنید. تشکّلهای ما در دانشگاهها کم کار میکنند؛ انصافاً این کمکاری وجود دارد..." (بیانات ۱۹/۱/۱۴۰۳)
در مقایسه با زمان دانشجویی ما، حدود ۲۰ سال پیش، امروز برای جنبش دانشجویی نا و رمقی نمانده و از آن تأثیرات اجتماعی و مطالبهگریهای جریانساز دیگر خبری نیست... در آن جلسه ما این را حمل بر ضعف مدیریت دانشگاه و امثالهم میکردیم، اما یکی از دوستان گفت: دقت داشته باشید که نسل امروز نسبت به نسل گذشته بهشدت فردگراتر شده است و آمارها و تحلیلها هم شاهدند که جامعهی ایران بهسرعت به سمت فردگرایی میرود؛ و پیش خودم گفتم چه راست گفت!
همین ابزارهای تکنولوژیک که بهطور گسترده در اختیار فرزندان ماست و آنها را به طرز نگرانکنندهای خانهنشین کرده، یکی از لوازم این فردگرایی است و البته عوامل دیگر که گفتناش در این مقال نمیگنجد.
اما فعالیت اجتماعی در جنبش دانشجویی و تشکّلی مثل بسیج، دقیقاً پرورندهی روحیهی جمعگرایی و در تضاد با این میل عمومی نسل جدید قرار دارد. برای این باید چه فکری کرد؟ شاید بهتر است اساساً از خیر تشکلهای سنتی بگذریم و به اشکال نوین تشکل - مثلاً تشکل مجازی – رو بیاوریم؟!
اما واقعیت این است که فردگرایی، مسلخ زندگی و تفکر دینمدارانه است. فردگرایی ملازم فرو رفتن هرچه بیشتر در منیت و خودبنیادی است. و منش بندهی باایمان خدا، دقیقاً نفی منیت و خودبنیادی است. این مهمترین وجه تضاد دین الهی با دین مدرنیسم است. پس بروز این وضعیت در جامعهی ایرانی را فینفسه باید یک بیماری انگاشت که خود منشأ پیدایش انواع بیماریهای روحی و روانی در آحاد جامعه خواهد بود. این فردگرایی با آن خلوتگزینی هر از گاه که برای تفکر و بازنگری در خویشتن توصیه شده، هیچ مناسبتی ندارد.
این فردگرایی رفتهرفته منجر به کوتهبینی، تنگنظری و خودخواهی فرد، در عین ناتوانی و عجز از حل مسائل فردی و اجتماعی میشود. این فردگرایی تکنولوژیک تفکر و قوهی عاقلهی عمومی را پایین میکشد و هوش جمعی را مختل میکند. همچنین بلندنظری و آیندهنگری را ضایع میکند. با چنین وضع و حالی چهطور باید جامعهی آینده را به دست نسل جدید سپرد تا بسازند؟ یا چهطور میتوان به توسعهی معنوی و روحی جامعه امید بست؟
اما دقیقاً بهترین درمان برای این بیماری، تقویت، توسعه و تنوعبخشی به تشکّلهای اجتماعی، و از سوی دیگر جامعیت بخشیدن به تشکّل مردمی است و البته ما آن تشکّل جامع را هماکنون در اختیار داریم: بسیج. اما چهقدر برای آن تبلیغ میکنیم و نسلهای جدید را به فعالیت در آن تشویق و ترغیب کردهایم؟ بهویژه بسیج سازندگی هم در کانسپت تفکر دینی، یک حرکت جذاب و بسیار انسانپرور است که با وجود گسترش فوقالعادهی آن تا امروز، اما در حیث کلی سطح تماس ناچیزی با جمعیت جوان کشور دارد.
به تصور حقیر باید مسئولین دست از دیدن نوک بینیشان بردارند و برای راحتی و فراغت امروزشان، تشکّلهای عمومی و بهخصوص دانشجویی را تضعیف نکنند. امروز روزی است که باید صِرف فعال بودن و رونق گرفتن تشکلها - صَرف نظر از اثرگذاریشان – یک اولویت اجرایی در حوزهی فرهنگ عمومی شود. حتی اگر همسو با ایدهی نظام اسلامی نباشند...